architecture and anthropology

Index: Essay / 2021 / Masterthesis / OMG! Van God Los / Sven Sterken en Charlotte Ardui

Keywords: Architecture / Anthropology / Pilgrimage / Monuments

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De Architectuur Pelgrim

Het grootste deel van de monumenten op deze planeet zijn geïnspireerd door religie, hun rituelen, goden en verhalen. De monumenten zijn een architecturale vertaling hiervan waardoor ze vaak een naslagwerk zijn van een specifieke tijdsperiode en cultuur. Ze worden vandaag de dag nog elk jaar bezocht door miljoenen toeristen en bedevaarders wat het algemeen belang en de waarde van deze gebouwen blijft onderstrepen. De onoverzienbare flux aan bezoekers legt een enorme druk op deze gebouwen, maar zorgt tevens voor de instandhouding hiervan. Het blijven conserveren ervan gaat gepaard met deze stroom mensen te kanaliseren en accommoderen. Tussen deze miljoenen toeristen en bedevaarders bevindt er zich een specifieke soort, namelijk de ‘architectuurpelgrim’ die op vlak van zijn gedrag, vastberadenheid en bewondering te vergelijken is met een bedevaarder. Hun route, rituelen, slaapplekken en doelen zijn misschien wel anders, “maar beiden komen ze uiteindelijk aan op het Sint-Pietersplein in Rome”.

De bedevaarder is een archetype die in alle grote religiën zijn specifieke routes, oorden en rituelen kent. Hierin wordt de route ernaar toe vaak even belangrijk beschouwd als de heilige plek van aankomst. De spirituele reis staat symbool voor de overgave, het lijden en toewijding aan God. Deze vorm van actie (1) wordt aanzien als de hoogste vorm van aanbidding en zaligheid om tot een fysieke en mentale vervulling te komen. Het bedevaartsoord staat in het teken van een heilige figuur waarvoor offers en gebeden worden gegeven. Het volledige ritueel is een vlucht uit de maatschappij, in een staat van reflectie en zelf-exploratie, om zo herboren terug te keren.

Dit heeft naast zijn mentale dimensie vaak een fysieke vertaling in de ruimte. De architectuur en stedenbouwkundige morfologie staan compleet in functie van het heiligdom en kruisen genadeloos door de alledaagse structuren.

Wegwijzers, accommodaties en pleinen hebben als doel de bedevaarders op hun bestemming te brengen. Deze tocht is een scenografie waarin verschillende fases de bedevaarders gradueel opwarmen om hun devotie aan te wakkeren. 

In Rome kruisen bedevaarders, heiligdommen, architectuurpelgrims, inwoners en het dagelijks leven elkaar al eeuwenlang. De stad met zijn ontelbaar aantal kerken onderging in 1585 onder het bewind van Paus Sixtus V een complete stedenbouwkundige metamorfose die hij plande met de architect Domenico Fontana. Zowel de oude Romeinse stad als het toenmalige stadsweefsel moesten plaats ruimen voor een assensysteem dat de zeven grote kerken van Rome met elkaar verbond. Obelisken markeerden de aanwezigheid van de kerken waarmee de bedevaarders zich konden oriënteren in het complete netwerk van kerken zodat ze altijd bewogen naar het centrum van een kerk (2). Het effectieve epicentrum hiervan was de Sint-Pietersbasiliek, gebouwd aan de flank van het Vaticaan naar het ontwerp van Bramante. Dertig jaar na de afwerking van de basiliek voegde Bernini het barokke voorplein toe. Het plein bestaat uit drie elementen, ontworpen in functie van het theatraliseren en kaderen van de basiliek. De dubbele colonnade omsluit het plein van het stedelijk weefsel en dient als een transitiezone hiertussen. Het ellipsvormige plein met de obelisk biedt ruimte voor grote bijeenkomsten en zorgt ervoor dat de façade en de koepel duidelijk zichtbaar blijven. Het trapezium en de trappen van de kerk centreren het perspectief naar de ingang en benadrukken zijn monumentaliteit. Vierhonderd jaar na de afwerking manifesteert het Sint-Pietersplein zich nog altijd volgens de intenties van Bernini. Zowel de bedevaarder als de architectuurpelgrim zullen hier hun tochten eindigen in volle overgave en bewondering.

Maar de architectuurpelgrim zakt niet af naar het Sint-Pietersplein om te wuiven naar de paus of om een selfie te nemen bij de piëta van Michelangelo. De architectuurpelgrim gaat aandachtig bestuderen hoe en uit welke soort zuilen de colonnade van Bernini is opgebouwd. Hij baant zich een weg doorheen de kerk aan de hand van de originele plannen van Bramante en is teleurgesteld als groepen toeristen zijn perfect gekadreerde foto inpalmen. Zoals een bedevaarder gaat hij systematisch op zoek naar plaatsen met een waarde, geschiedenis en geest. In het geval van de architectuurpelgrim zijn dat ‘heilige’ gebouwen van architecten. De geest van de plek probeert hij vast te leggen in zijn schetsboek en met zijn camera. De architectuurpelgrim beperkt zich onderweg niet tot het minimum minimorum en slaapt niet in herbergen of bij de kluizenaar en is niet van plan te vasten. Zijn reis is immers compleet wanneer hij kan slapen in een jaar op voorrand geboekte kamer in bijvoorbeeld unité d’habitation of een andere architectuurwoning te huur via het internet.

Voor zijn stop in Rome passeert hij Venetië, waar zijn soort om de twee jaar fanatiek samenkomt voor la biennale Architettura di Venezia. De architectuurpelgrim wijkt net zoals de bedevaarder graag af van de reisgidsen en plant liever een vakantie in het thema van een bekende architect of stippelt een route uit via de hashtags #sosbrutalism, #archiporn of #abandonedbuildings. De laatste dag in Venetië trekt hij volledig uit om de Tomba Brion van Carlo Scarpa te bezoeken en zijn materiële details zorgvuldig te fotograferen in zwart-wit. De eeuwenoude traditie van de Grand Tour reikt verder dan ooit en de lijst met architectuurparadijzen blijft aandikken. De architectuurpelgrim verzamelt op zijn paspoort liever stempels van grondplannen dan van de landen waar hij is geweest.

Sources

(1) Het concilie van Trente (1545-1563) benadrukte dat gelovigen terug ‘actie’ moesten ondernemen.

(2) Philip Turner, ‘Sacred space and the Baroque Liturgy, Pilgrimage and the urban stage’ in: Rituals and Walls. The architecture of Sacred Spaces (Londen: AA Publications, 2016), 110

(fig) Giambattista Nolli, ‘La Nuova topografia di Roma’, 1748, gegraveerde koperplaat, detail

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

commons

Index: Design Studio / 2020 / Master / BRU.S.L.XL 

Keywords: Tree / Tower / Birds / Nature-Inclusive Design / Pathways / Brussels / Metabolism

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Common Views - tree as the design parameter

The watching tower or COMMON VIEWS is designed for people as well as the flora and fauna surrounding it. The 25 meter high structure sits on the border of the forest in the middle of the park Zavelenberg in Sint-Agatha-Berchem. It marks the end of a new order of pathways layed on the site. It diverts the organic landscape like walking-movement into a vertical climb, given new perspectives on the beautiful site, treetops and eventually a panoramic view on Brussels. The tower is a recreational and educational tool for the neighbourhood and the park and is made out of sustainable materials like wood and bricks.

The structure, height, plan, and facade are inspired by the anatomy of a tree. A solid base, made of roots and the tree trunk are forming the structure. Horizontal ‘twigs’ are making up the stairs. The facade is made up of rings, holded up with bricks that resemble the leaves of a tree. As the structure grows, less bricks are there, which gives the tower a gradient of light just like the leaves. Therefore, the tower is transcendable for birds and animals. Nest Boxes are installed on various orientations and heights between the bricks. The tower appearance changes with the moment of the day, and the day of the year.

Common Floor - soil as the design parameter

chapel

Index: Internship / 2019-2022 / DMOA architecten / Sint-Anna Chapel 

Keywords: Chapel / Landscape / West-Vlaanderen / Ruins / Re-Use / Religious

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sint-Anna Chapel, DMOA architecten

In het kader van de elective INTERNSHIP heb ik een stage gelopen bij DMOA architecten te Leuven. Doorheen de volledige stageperiode heb ik gewerkt aan één project samen met Matthias Mattelaer, mijn stagebegeleider. De Sint-Annakapel in Dentergem, West-Vlaanderen is een ruïne te midden van een ruraal landschap en staat op de lijst van erfgoed voor beschermde gebouwen en beschermde landschappen. De kapel is nooit ingewijd geweest door de lokale priester, waardoor het snel in verval raakte. Vandaag de dag staan enkel nog de bakstenen muren recht mits enkele scheuren en afbrokkelingen. De 19de eeuwse kapel heeft een klassiek planopbouw met gotische ornamentering dat zich laat zien in de spitsbogen van de ramen en de voordeur. DMOA ziet hier de mogelijkheid de bestaande ruimte volledig te gebruiken voor het ontvangen van mensen voor evenementen en feesten die in en rond de kapel kunnen plaatsvinden. Naast de renovatie van de kapel, voegt het ontwerp een extern trappenhuis toe dat publiekelijk toegankelijk is en tot op het dakterras loopt. In het trappenhuis is de inkom, vestiaire en het sanitair voorzien. Op de eerste verdieping van de kapel is er een keuken en vergaderruimte, op de tweede verdieping is er een ‘open floor’ waar afhankelijk van de vraag een feest, eetgelegenheid of expositie kan plaatsvinden.

Index:  

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ecologies of knowledge

Index: Course / 2021 / Master / World Anthropologies / with Bauke Pelicaen, Daria Vinogradova, Iulia Vescan

Keywords: Anthropology / Knowledge Production / Cartogram / Worldmap / Academia / Fluidity

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mapping the (((World)(Anthropologies))(Classroom))

The cartogram you see, fuses and overlaps all of the generated cartograms, based on our parameters. We call it metaphorically ‘the map of the fluid and unsettled World Anthropologies’. This cartogram, incomprehensible to the naked eye, visually captures the complexity of emergence, expansion, movenment and implication of anthropological knowledge and represents an intricate web of conclusions derived throughout our working process.

The cartogram you see above fuses different parameters, namely production, circulation of knowledge, and migration of the author. We call it the map of the fluid and unsettled World Anthropologies. This cartogram, incomprehensible to the naked eye, visually captures the complexity of emergence, expansion, and implication of anthropological knowledge and represents an intricate web of conclusions derived throughout our working process. It does not replicate the geopolitical map of the world: the size and proportion of countries are altered, the borders are somewhat diffused. Neither does it embrace and reflect the current state of anthropological knowledge production, e.g. China and Japan are not marked in our map, as none of our colleagues read articles from these countries, although a lot of anthropological research is conducted and published there (Bremen, Ben-Ari & Bremen, 2005).

Our map is time-, place- and researcher-sensitive, just like any work that claims to fall within the framework of anthropology. It is also biased, as the students that took the class of World Anthropologies this year cannot represent all countries and academic venues, where anthropological work is produced. We, as researchers, have statistically analyzed the pre-selected and presented articles and portrayed them visually in graphs and maps. The results of this work helped us to link our findings with the topics discussed in the class and reflect upon them in the podcast. In a way, we have attempted at producing another piece of knowledge. This knowledge product, although based on already existing scientific work, is more than just a compilation of articles of a randomized sample. By analyzing the podcast concerning the same parameters used to analyze the articles, we bring about further reflections about the volatility, rigidity, and persistence of anthropological stances around the globe.

Thus, we acknowledge that we, as producers, are being educated at KULeuven, the center-based academia, and therefore are being formed following the eurocentric perspective on history and development, even if this perspective is being challenged. Needless to add that we are students coming to study anthropology from other disciplines, and, therefore, are not (yet) to be called anthropologists. This brings us back to the question of when one becomes an anthropologist and knowledge becomes anthropological.

festival Horst

Index: Volunteer / 2019 / Power plant installation / Horst Festival 

Keywords: Festival / Installation / Power plant / Bridge / Art

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heyvaert R.

Index: Design Studio / 2018 / Bachelor / Brand-Brand 

Keywords: Heyvaert / House / Model / Scaffolding / Re-Use / MuseumM

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Brand-Brand*

This is a model of the only house built by the Belgian architect and artist Réné Heyvaert in 1958. Designing the house was an economical quest to find the balance between a minimum use of material and a maximum outcome of comfort. The result is a modular system from wood and corrugated aluminium sheets, erected on top of twelve concrete pilotes. While finding out why this structure is so durable, we could only use a single plan and several pictures of the period of construction. The house was self-built by the family in one month. Nearly the whole budget was given to the six giant square windows to overlook the green Flemish landscape. The architect added an exterior staircase as a sculptural volume to accentuate the raised living space.

Now there is an hypothetical fire* in the house and only one element survives it. A new house needs to be designed but within the same spirit of the old one. The exterior staircase remains. In my new design, I used a scaffolding system in combination with wooden volumes as a modern interpretation of this modular, self-building concept. The scaffolding is the main structure and will support the volumes and the translucent sheets to create a greenhouse.

I was lucky to volunteer in the reconstruction of the house in MuseumM for the René Heyvaert exposition. Together with students and professors of the architecture faculty, we have modelled the wooden structure of the house on scale 1:1.

house 5x1

Index: Design Studio / 2019 / Bachelorthesis / Promotor: Yves Malysse 

Keywords: Planes / House / Model / Monument / Abstract / Specific / Trains / Brussels

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Train en Passage", house

House 5x1 is a small family house on the edge of the north-south jonction neighbouring the deserted Kapellekerk station. The six planes with an inbetween space of one meter are a sound-proof barrier for the train. Meanwhile the cut-outs in the five planes generate the space that also  frames the monumentality of the neighbouring Kapellekerk, making it a integral part of the interior living space that is located on the fourth floor. 

im-materiality

Index: Mixed-Media / 2019 / Bachelor / with Yasmine Elena Homan

Keywords: Parking / Tension / Material / Immaterial

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hexagon Parking lot

jonction

Index: Design Studio / 2019 / Bachelorthesis / promotor: Yves Malysse

Keywords: Brussels / Conglomerate / Frictions / Photography / Urban Identity

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Train en Passage", library

For the bachelor's thesis, we were asked to design a “structure” that is flexibel and that takes in a strategic and logic place in the city. The structure I designed is a library located in the hard of Brussels, next to an extremely busy overground railway. The site is a crossing-point between neighbourhoods with various identities seperated by the railway. Therefor the place is a conglomerate of these urban characteristics: an old church, a skate- park, grafitti, a social housing block, new appartments, office buildings, a performance art centre etc. The form and appereance of the building has an active and engaging urban purpose. It creates a new link between two public areas. the library stands on a podium and is lifted above the railway, allowing to open up the space underneath to the public and creating a visual link on the ground level. The building blocks the noise created by the trains.

The interior design and structure consists of five vertical planes, placed perpendicular to the rails. The holes in them make up the spatial experience like if there is a train passing through.

kerk&...

Index: Design Studio / 2021 / Masterthesis / promotor: Sven Sterken and Charlotte Ardui

Keywords: Léon Stynen / Sint-Rita / Brutalisme / Heritage / Re-Use / Church / Religion / Masterplan / Pilgrimage / Re-Value / Perimeters 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

De Herwaardering van de Sint-Ritakerk

De projectnota is opgesteld in het kader van de masterproef OMG! Van God Los en bundelt het onderzoekend en ontwerpend werk, opgebouwd uit drie blokken, opeenvolgend onderzoek, scenario’s en ontwerp. De masterproef spitst zich toe op het relevant en hedendaags vraagstuk rond de herbestemming van het kerkelijk erfgoed in Vlaanderen. Door de groeiende secularisering lopen de kerken, vaak gelegen in het centrum van een wijk of dorp, stilaan leeg. Toch zien architecten, stedenbouwkundigen en erfgoedspecialisten verschillende opportuniteiten ontstaan voor de gebouwen omwille van hun specifieke typologie, strategische ligging en publieke schaal. De casestudies richten zich specifiek toe op kerken gebouwd na de Tweede Wereldoorlog. De modernistische architectuur zowel in plan als opbouw verschilt fenomenaal van de kerken gebouwd voor de oorlog.

De vooropgestelde case van deze nota is de Sint-Ritakerk in Harelbeke van de Belgische architect Léon Stynen. De kerk staat als een losstaand sculpturaal artefact in een generische Vlaamse context. “Dit is een tent waar men God vindt”, concludeerde de pastoor bij de inwijding in 1966. De architectuur is een zoektocht naar de essentie van deze typologie waarin de sacraliteit wordt uitgedrukt in de piramidale oervorm en puurheid tussen het materiaal en structuur. Sinds 2016 is de kerk een beschermd monument.

De aanwezigheid van de Sint-Ritakerk laat zich gelden in de ruimte waarmee dit heilige object een spanningsveld creëert als monument op zijn omgeving. Hierom luidt de onderzoeksvraag als volgt: “Wat is de impact van een ‘beschermd monument’ op zijn omgeving op korte en lange termijn?”. De Sint-Ritakerk wordt hiermee niet enkel een ‘heilige’ plek voor christenen, maar ook voor architecten en erfgoedspecialisten.

Het uitgewerkte scenario is een masterplan dat de zones en perimeters die voortkomen uit de gedefinieerde spanningsvelden eerst gaat optekenen om ze vervolgens te gaan herformuleren in een groter netwerk. De intentie is om de kerk van zijn banale omgeving te onttrekken en hem een centrale rol als monument en kerk te geven in de nieuwe gecontroleerde stedelijke ruimte waar zowel de lokale als de globale actoren in en rond de kerk samenkomen. Het web van de kerk biedt zo een omkadering op uiteenlopende schaalniveaus dat de impact van de Sint-Ritakerk op zijn omgeving op korte en lange termijn kan meten.

Links to Publications

Complete dissertation on Scriptiebank 

Dezeen Architecture School Spotlight 

Niet Gekend, Wel Bemind

SOSBRUTALISM

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

modularity and complexity

Index: Design Studio / 2020 / Master / with Maria Van Buul, Guillaume Vandekerckhof,  Mevhibe Ilhan, Yasmine Elena Homan

Keywords: Brussels / Self-building / Commons / Crane / Modularity / Co-fabrik / CLT / Circularity / Materials Matter / Material as a Service / Metabolism

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

From box to tower and back

How are we going to build in the future? How are we supposed to reinvent our way of living? What kind of materials are sustainable for the planet? What does regenaritive design mean? The CO-fabrik is a CLT tower structure on the edge of the Vilvoorde canal. Regenrative design means a positive design, for the users as well as the environment. It questions ownership over materials, space and the city. Inspired by the book 'Material Matters' from Thomas Rau, these questions of ownership over materials are shifting from "material as a product" to "materials as a service". The industry thus should be enhanced by the service-economy and the circular economy. This is expressed in the idea of a complete metabolic system where the building elements can be (re)constructed in the plinth of the building where a community fablab and technical school is housed. The tower itself is a living organism that can build itself via its own crane. The primary structure can be filled in with a modular system, that is self-makeble from a small box to a complute unit. People who want to live here, will only pay for there materials and start constructing there own homes. The result is a community who takes care for the materials and their communal living spaces in between. 

Links to Publications

Regenerative Design

Index:  

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Index:  

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

photography

Index: 

Keywords: Travel / Street / Faces / Places / Traces / Heterotopia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

faces

places

traces

quarantine

Index: Design Studio / 2020 / Master / Quarantine Fever 

Keywords: #stayhome / Chimney / Camus 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chimney Extension

Onze samenleving is getroffen door een onzichtbare vijand. Het virus heeft ons allen in de greep en forceert ons om zo veel als mogelijk in ons eigen kot te blijven. Als architect/student worden we geconfronteerd met deze situatie en zien dit als een open veld voor nieuwe ideeën.

Het startpunt van de studio was het lezen van het boek ‘La Peste’ van Albert Camus. De stad Oran gaat volledig in quaraintaine en het volk zit opgesloten binnen zijn eigen stadsmuren. Deze ingreep is zowel ruimtelijk als psychologisch vertaald. In deze existentiële crisis ontstaan er ambigue gevoelens, de ene verlangt naar een vlucht, de andere komt terecht in extreme onverschilligheid. Dit was herkenbaar.

Vanuit een gevoelsmatige en psychologische opzet ben ik mijn eigen situatie gaan analyseren. Wat heeft het huis waar ik al twintig jaar in woon mij nog te bieden? Zijn er plaatsen waar ik nog nooit was geweest? Hoe verhoud ik mij tot mijn kamer, mijn kamer tot mijn huis en mijn huis tot zijn omgeving? In deze perceptuele zoektocht vond ik vier gemoedstoestanden. FRUSTRATION omdat ik constant in mijn eigen leefomgeving zat zonder perspectief. EXPLORATION, in een vlucht naar het dak. INTIMIDATION door de dertig meter hoge muur van het aangrenzende appartement. FASCINATION voor de schouw die van de kelder tot de nok van het dak loopt, een ruimte die ontoegankelijk en functioneel is.

Ik had nog nooit stilgestaan bij de architectuur van een schouw. Fragmenten ervan zijn te zien in interieuren en op daken, maar nooit in zijn geheel, laat staan de binnenkant van de schouw. Ik heb dit architecturaal element benaderd op twee manieren. Aan de ene kant heb ik het volume losgekoppeld van het huis. In mijn naïve verbeelding is dit een holle koker van baksteen, een ruimte waarin ik me verticaal zou kunnen verplaatsen over de verdiepingen heen via een ladder. Aan de andere kant was het nuttig optezoeken hoe een schouw er in snede uitziet. Zo heb ik ontdekt dat de schouw een volle structuur had, met uithollingen daar waar het nodig is.

Het ontwerp ‘CHIMNEY EXTENSION’ is gekomen uit een combinatie van deze twee bevindingen. De verbeelding mengt zich met de realiteit zoals in de critical paranoid method. De schouw is verder gebouwd op de bestaande structuur en klemt als een parasiet op de muur en het dak van
het appartement. De ladder verbindt verschillende opeengestapelde programma’s over een hoogte van 36 meter. Een douche, een barbecue, een tuin, een terras om met mijn buur te praten, een watertank en een drone delivery station. De uitgeholde ruimtes in de monoliet hebben de schaal van één persoon. Doorheen de circulatie van de schouw varieert het perspectief en positie ten opzichte van mijn eigen woning. De schouw gaat van de grond naar de hemel. De twee uiteindes staan in contrast met elkaar maar zijn ook vorm gegeven door elkaar. De aarde van de grot schept een nieuw landschap voor het vogelnest.

runway

Index: Design Studio / 2019 / Master / Surrender-Resitance 

Keywords: Catwalk / Fashion / Inflatable / Craig Green 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Runway Design for Craig Green x Moncler collection

Index:  

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

topia

Index: Essay / 2021 / Master / Urban  Anthropology

Keywords: Topia / urban / ontotopology / heterotopia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

The Rediscovery of ‘Place’ in Our Urban Worlds

Towards an Ontological Study of Different ‘Topia’

Introduction to Essay on Urban Anthropology

To introduce this paper, I want to draw upon a quotation of anthropologist Tim Ingold writing: “ Anthropology is philosophy with the people in. It is philosophy, because its concern is with the conditions and possibilities of human ‘being’ and ‘knowing’ in the one world we all inhabit. Its inquiries into what life might be like – of what its possibilities might be – always tempered by a finely tuned awareness of what life is like, for the inhabitants of particular times and places”. This exploratory paper will tap into the complex, yet obvious, nexus between urban anthropology, ontology and phenomenological philosophy. To be more precise, I will direct this paper towards a combination of what can be called ‘the study of place’ or with an appropriated word ‘topology’ and ‘the study of being’ or ontology. This combination results in ‘the ontological study of place’ or as I would suggest to call this with a contracted neologism ‘ontotopology’. Not by dissecting the separate discourses, but by examining mutual understandings and overlapping territories, this research puts its tentacles in the disciplines of human geography, anthropology, sociology, architecture, photography and philosophy to construct a discographic approach of different ‘topia’ or ‘places’. The study of place has been vastly described throughout human philosophical history, yet the body of work is heterogeneously splintered in comparison to other philosophical branches. Further contested in the emerging paradigm shifts of the ‘ontological turn’ in anthropology (Kohn, 2015), these long-standing Western cosmological ideas of how reality, the human-nonhuman figure and, the cosmos are conceived and perceived, are now being redefined by some of the forefront ontological thinkers. These new intellectual hybrid constellations restructure Western vertical dualist paradigms towards a multiplicity of ‘structures’, where ‘knowing’ and ‘being’ is thought of as an interconnected network. With this spatial metaphor of the network, completely new ways of thinking schemes about space, place, and time emerge. The boundaries between the distinctions of the subject and the object, the real-life and virtual spaces, and time and space are being blurring and becoming increasingly ‘liquid’. Therefore, an ‘ontological study of place’ now certainly comes at the right time and place.

Through this interdisciplinary approach, three research questions emerge for this paper, where the first one is also my theoretical starting point. What are the different types of ‘topia’ already described in literature and philosophy? How do they relate and emerge in a historical, social, cultural, and philosophical context? Concepts like utopia, dystopia, heterotopia, and non-places arise from existing discourses, widely used in conceptual frameworks that describe ‘the sense of places’. I will not go into great detail of these different discourses already excessively discussed by their associated authors. Instead I will appropriate the interplay of prefixes and neologisms myself to elaborate on new forms that can be constituted within the idea of ‘ontotopology’. In addition to dystopia, utopia, or heterotopia, one could imagine for example the ‘ecotopia’, ‘technotopia,’ or ‘metatopia’. Secondly, by structuring this paper via other ‘topia’-neologisms, I will answer the following questions for each new place. What is the contribution to the discipline of urban anthropology in this interdisciplinary approach on the study of the ontology of place? How does it constitute new constellations and alternative forms of thinking about ‘place’? Thirdly, parallel to the dissertation, I will illustrate my argument and each ‘topia’ with a photograph. The artistic discipline of street photography specifically is rooted in phenomenology and surrealist empiricism, therefore making it a helpful tool, not only for the reader but also for the author, to better articulate and visualise this ontology of places. The question that further side-lines the two others is how street photography can help in understanding urban realities within this urban anthropological and ‘ontotopological’ framework?

The paper is outlined in two parts. The first part makes the argument of the potential of an ontological study of place via a historical and cultural reading of place in terms of technological innovations and in terms of the sacralisation of space itself. The second part is an enlisting of six different existing and new ‘topia’. By uncovering its relations via the ethnographic tool of photography, I will elaborate on what ontotopology actually could mean. I do want to clarify that this is more of an exploratory paper. It is not an attempt to make an exact inventory and classification of the history of ontology, phenomenology, and ‘place’, nor it attempts to essentialise the complexity of this discourse as it can seem reductionist at some points. However, it does make an attempt to bundle, compare and dissect ideas to further elaborate, build upon and sometimes fantasise about these new urban ‘topia’-worlds.

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Index: 

Keywords: 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------